Gdy w Outlook’u tworzona jest nowa wiadomość i użytkownik zaczyna wpisywać w polu DO, DW lub UDW pierwsze litery, Outlook automatycznie podpowiada adres odbiorcy rozpoczynający się od wpisanych liter. Powstaje pytanie, skąd Outlook zna adresy, które podpowiada? Jednym z częstych nieporozumień jest stwierdzenie, że są to adresy z książki adresowej Outlook’a lub z innych folderów zawierających kontakty. Otóż tak nie jest. Outlook utrzymuje osobną i ukrytą bazę danych podpowiadanych adresów. Znajdują się w niej tylko te adresy, na które użytkownik już wcześniej wysyłał jakąś wiadomość. Baza ta utrzymywana jest osobno dla każdego skonfigurowanego profilu.
Funkcję autouzupełniania w Outlook’u można wyłączyć przechodząc do dialogu „Narzędzia | Opcje | Opcje e-mail | Zaawansowane opcje e-mail” i odznaczając opcję „Sugeruj nazwy podczas wypełniania pól DO, DW i UDW”.
Baza podpowiadanych adresów ma ograniczony rozmiar i może pomieścić tylko do 1000 adresów. Gdy zbliża się do limitu rozmiaru, często występuje widoczne opóźnienie przy wyświetlaniu podpowiedzi przy pierwszej tworzonej wiadomości pocztowej (zobacz KB292928).
Baza podpowiadanych adresów przechowywana jest przez Outlook’a w pliku z rozszerzeniem NK2 osobno dla każdego profilu. Nazwa pliku NK2 jest taka sama jak nazwa profilu, któremu odpowiada. Wszystkie pliki NK2 danego użytkownika przechowywane są w folderze:
- Outlook 2003/2007 z Windows 2000, Windows XP, lub Windows Server 2003:
C:\Documents and Settings\[Profil Użytkownika]\Application Data\Microsoft\Outlook
- Outlook 2003/2007 z Windows Vista, Windows 7, lub Windows server 2008:
C:\Users\[Profil Użytkownika]\AppData\Roaming\Microsoft\Outlook
- Outlook 2010/2013 z Windows Vista, Windows 7, lub Windows server 2008:
C:\Users\[Profil Użytkownika]\AppData\Local\Microsoft\Outlook\RoamCache
Nazwa pliku wygląda mniej więcej tak: Stream_Autocomplete_X_AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.dat gdzie X jest liczbą indeksową (zwykle 0) i AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA to 16bitowy klucz heksadecymalny.
- Outlook 2010/2013 z Windows XP:
C:\Documents and Settings\[Profil Użytkownika]\Local Settings\Application Data\Microsoft\Outlook\RoamCache
Nazwa pliku wygląda mniej więcej tak: Stream_Autocomplete_X_AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.dat gdzie X jest liczbą indeksową (zwykle 0) i AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA to 16bitowy klucz heksadecymalny.
Uwaga: Jeśli nie widzisz folderu „Dane aplikacji” (lub „Application Data”), w Windows Explorer przejdź do „Narzędzia | Opcje folderów | Widok” i zaznacz opcję „Pokaż ukryte pliki i foldery”.
Oczywiście temat pliku MK2 jest obszerny i można by pisać o nim dużo więcej rzeczy, jednak sądzę, że ten krótki wpis uświadomił chociaż w podstawowym zakresie to, po co jest plik MK2 w pakiecie Office i w jaki sposób Office podpowiada nam adresy. Mam nadzieję że ten krótki tutorialo-artykuł się przydał i pomógł.